In het onderzoek, dat ik doe naar het gedwongen vertrek van zorgbestuurders, spelen toezichthouders uiteraard een prominente rol. Als werkgever van de bestuurders zijn zij degenen, die hen soms dwingen tot vertrek. En bestuurders vertrekken soms ook zelf om een dreigend afdwingen van een vertrek door de toezichthouders voor te zijn. Soms zijn bestuurders en toezichthouders het eens over de noodzaak van een vertrek, maar met regelmaat lopen de percepties hiervan ook sterk uiteen.
Bovendien verwijten bestuurders hun voormalige toezichthouders nogal eens een grote mate van onzorgvuldigheid bij het tot stand komen van de besluitvorming en bij de afwikkeling daarvan. Geen fatsoenlijk feitenonderzoek, niet doorvragen naar verhoudingen binnen de Raad van Bestuur, geen adequate hoor en wederhoor, onjuiste informatie verstrekken aan de pers, paniekvoetbal, en dergelijke. Soms is men positief. Zoals over de suggestie aan de bestuurder om zich in het proces van vertrek bij te laten staan door een coach. Vanzelfsprekend zijn de verwijten gebaseerd op de percepties van de betrokken bestuurders. Het is goed mogelijk en zelfs waarschijnlijk, dat de betreffende toezichthouders hier op onderdelen of mogelijk zelfs radicaal een andere mening op na houden. Omdat ik ervoor gekozen heb om het proces van gedwongen vertrek te onderzoeken vanuit het perspectief van de betrokken bestuurders, namelijk door middel van een groot aantal diepte-interviews, blijft het perspectief van de toezichthouder onbelicht. Het is niet mijn intentie om in de interviews met bestuurders aan uitputtende waarheidsvinding te doen (hoewel ik hen uiteraard kritisch bevraag). Als ik dat zou willen doen zou ik voor elke casus tenminste een reeks betrokkenen moeten spreken. Het gaat mij juist om de perceptie van de bestuurders. Echter, om toch enigszins tegemoet te komen aan de wenselijkheid om ook het perspectief van de toezichthouder mee te nemen, wil ik ook een aantal voorzitters van Raden van Toezicht interviewen, die dit proces als toezichthouder hebben meegemaakt. Uiteraard zal ik hen eveneens kritisch bevragen. Ik kom graag in contact met ervaringsdeskundigen, die in de rol van voorzitter van een Raad van Toezicht van een zorginstelling, het proces van gedwongen vertrek van een bestuurder hebben meegemaakt c.q. geleid en daar hun verhaal over willen doen. Tips voor mogelijke gesprekspartners zijn ook welkom. Uiteraard geldt ook hier, dat het onderzoek strikt vertrouwelijk is. Het onderzoek zal uitmonden in een boek, waar toezichthouders, bestuurders en anderen hopelijk hun voordeel mee kunnen doen.
0 Comments
Leave a Reply. |